Woensdag 25-11-2020 : Een Genealogisch bezoek aan Grave
Groeten uit Grave
In 1887 arriveerde mijn overgrootmoeder Henriëtte van de Marck, de 35-jarige weduwe van Cornelis Hubertus Johannes Verhaak met acht kinderen vanuit Beesd in Grave. De twee oudste kinderen van Cornelis uit een eerder huwelijk zaten al op kostschool of op het klein seminarie. Zij werden beiden priester. Cornelis was de enige die de naam Verhaak na zes generaties nog kon doorgeven. Vijf van zijn zes zoons die hij met Henriëtte had,– de zesde verdronk in 1895 in Grave bij het zwemmen in de Maas – gaven de naam verder door en zwermden vanuit Grave uit over heel Nederland; eerst naar Gouda, Dordrecht, Haarlem, Zaandam, Roosendaal, Nijmegen, Arnhem, later over de hele wereld, met vestigingen in de Provence, in Wenen, in Johannesburg, in Beirut en in Memphis Tennessee.
Zoals ik schets in mijn familiegeschiedenis stammen de Verhaken uit het land van drie rivieren: de Linge, de Waal en de Maas.
Grave is een eeuwenoude vesting aan de Maas
Henriette van der Marck begon een kruidenierswinkel in Grave. In 1911 kopen haar zonen Theo en Anton een drukkerij annex uitgeverij. Er hoort ook een boekhandel bij, die gaan hun zussen Cor en Marie bestieren. Voor vier generaties zal dit bedrijf in handen van Verhaken zijn.
Panden in de Oliestraat waar de Drukkerij/Uitgeverij Verhaak gevestigd was
Rogstraat 21 waar de winkel gevestigd was
Henriëtte van der Marck was van oorsprong al van gegoede Graafsche huize: haar vader was gemeentesecretaris. In de loop van de tijd wordt Anton ook een gezeten burger: hij was lid van de Vincentius conferentie, hij vertegenwoordigde Grave naar het Internationaal Eucharistisch Congres in Amsterdam, hij zat in feest-comités en de firma Verhaak sponsorde muzikale uitvoeringen. Een gevelsteen boven het kerkportaal van de St. Elisabeths kerk laat zien dat A Verhaak bijdroeg aan de restauratie van de kerk in 1930.
Gevelsteen St Elisabeths kerk