16-9-2020 Zit nog lichtjes mijn wonden te likken van mijn fietstocht van gisteren, bij een graad of dertig. Eigenlijk was de rit in alle opzichten geslaagd. Het was prachtig weer, zij het warm. Het was min of meer windstil. Ik heb een mooie route door de Vijfherenlanden afgelegd: Utrecht – langs kanaal naar Vreeswijk, pontje Vianen, op weg naar de Diefdijk teruggestuurd bij een afgesloten Lekdijk, toen leuke alternatieve route Vianen – Zijderveld – Schoonrewoerd (mooi plaatsje met monumentale panden) en zo naar de Diefdijk – vanaf Leerdam terug langs de Linge: Asperen – Acquoy – Rumpt. Daar in no time Huijs Agtermonde gevonden en mooie foto’s van gemaakt. Hier woonde Cornelis Verhaak, broer van betovergrootvader Everard, wiens dochter Johanna Christina met de broer van de vrouw van haar neef (mijn overgrootvader) zou trouwen, terwijl betovergrootvader getrouwd was met de tante van die broer en zus. Bent u er nog?
Huijs Agtermonde, gespiegeld
Huijs Agtermonde in volle breedte
Vervolgens overgestoken naar Beesd, waar ik op basis van de correspondentie van Jozef Verhaak met de familie Pieck uit 1979 heel simpel de tegenover elkaar gelegen monumentale panden vond die de familie Pieck en Cornelis Hubertus Johannes Verhaak bewoond hebben.
Woonhuis familie Pieck, in ieder geval tot 1979. Mijn Betovergrootvader Everardus was met Anna Maria Engelina Pieck getrouwd, zijn zus Cornelia met de broer van Anna, Cornelis Pieck. Mijn overgrootvader Cornelis Hubertus J. was met het nichtje van Anna, Margaretha Pieck getrouwd. Een nicht van Cornelis Hubertus J., Johanna Christina Verhaak was met een broer van Margaretha getrouwd.
Woonhuis Cornelis Hubertus Johannes Verhaak, mijn overgrootvader. Landbouwer, later steenfabrikant te Beesd.
Vanaf Beesd een mooie tocht terug door de Vijfherenlanden, waarbij ik wellicht teveel van mezelf eiste. Het was wel dertig graden. Ik kon lekker 24 km/u aanhouden, van Beesd via Acquoy terug naar de Diefdijk, dan naar Schoonrewoerd waar een geplande doorsteek niet kon en ik een stukje om moest rijden, door het ook mooie Hei en Boeicop. Vandaar langs het kanaal naar Meerkerk en daar moest ik mijn karakter al aanspreken om in hetzelfde tempo door te blijven rijden. Ik denk dat ik toen ook te weinig dronk, maar ik had ook geen uitgesproken dorst. Nog steeds in tempo naar Ameide, even rust bij de pont, kwam ik oud NIVEL-collega Christel tegen, en nog steeds onvervaard doorgetrokken met 24 km/uur: Jaarsveld, langs Lopikerkapel, langs Benschop, totdat in Montfort vrij onverwacht de man met de hamer kwam. Geen hongerklop, eigenlijk alleen het gevoel, ik moet even stilstaan, en toen ik dat deed werd ik, zogezegd, bevangen door de warmte. Duizelig, warmtestuwing, mijn water was min of meer op, daarvoor moest ik nog een km of 15 naar De Meern, waar ik een CD voor Luc wilde afgeven. Die werden peddelend afgelegd, waarbij alle kwaaltjes zich meldden: voeten die zo tintelden dat ik de toeclips niet meer kon verdragen, later krampaanvallen in mijn bijbeen en tot overmaat van ramp was huize Verhaak, op een TV die op Tour de France stond na, verlaten. Noodstop in café met Radler en gevulde bidon, toen, met weer een krampaanval naar Utrecht, waar ik rond zessen na 108 km tamelijk uitgeput aankwam. Ik moet zeggen, ik voel het nu, een dag later, nog.
Aanvulling (3-2-2021): Twee dagen later voelde ik het nog en liet me testen. Twee dagen later was ik positief op Covid-19 bevonden. Dat heeft me een week goed ziek en nog een week herstel in quarantaine opgeleverd. Daarna geen vervelende restverschijnselen.