Mijn stokpaardje over preventie.
Wat me stoorde was het alom aanwezig borstgeroffel over de preventieve maatregelen ter uitbanning van psychische problematiek bij jeugdigen, en vooruit, doe dan de rest van de mensheid er ook maar bij. Voorbijgaand aan het feit dat we psychische problematiek nog steeds niet anders kunnen definiëren dan als een score in een interview boven een volstrekt arbitrair afkappunt – volgens Witte Hogendijk door testosterongehalte van de deelnemende founding fathers bepaald –en zonder enig idee van de determinanten van dit in zichzelf onkenbare fenomeen, gaan we doen alsof we al deze knoppen wél kennen en alsof we ook nog weten hoe we er aan moeten draaien.
Voorkomen is beter dan genezen, zei Erasmus al, “an ounce of prevention is worth a pound of cure” wist Benjamin Franklin, maar misschien spraken zij over gebeurtenissen waarvan ze oorzaak en werkingsmechanisme wel kenden.
men weet nog nauwelijks iets over psychische ziekten
of:
die medische wetenschappers gedragen zich arrogant, denken de wijsheid in pacht te hebben