Decamerone
Zoals aangekondigd lees ik sinds 15 maart dagelijks een verhaal uit de Decamerone, in de vertaling van J.A. Sandfort uit 1948. Ik schafte de Decamerone in mijn studententijd aan bij De Slegte als een serie van vijf pockets in de reeks Meesters der galante vertelkunst. Indertijd las ik wel hap snap in de verhalen, maar systematisch van A tot Z heb ik het nooit gelezen.
Los van het feit dat Henkes en Bindervoet wellicht een swingender vertaling zouden hebben neergezet, is Boccacio nog zoveel eeuwen van het ontstaan van de moderne roman verwijderd dat hij met alles wegkomt. De protagonisten uit zijn verhalen belanden van de ene onwaarschijnlijke gebeurtenis in de volgende en te pas en te onpas komt de deus ex machina uit de lucht vallen. Verhalen zijn soms echt flauw, vaak amusant. Overspel is het meest gangbare thema. De moraal is zo libertijns als in verlichte kringen aan het eind van de 18e eeuw of in de jaren ’60 van de vorige en een stuk vrijer dan in de huidige preutse tijden.
In de zesde geschiedenis op de derde dag is de analogie met onze hedendaagse wereld treffend. Ricciardo Minutolo is getrouwd met een “wonderschone en lieftallige vrouw” maar toch verliefd op een ander, Catela, die overigens tot haar volle tevredenheid de gemalin is van Filippello Fighinolfi. Zo tevreden dat ze hevig jaloers is wanneer Ricciardo haar vertelt dat haar man mogelijk een ander liefje heeft. Hij zegt dat haar man in een donker badhuis met die dame heeft afgesproken en stelt voor dat zij zich naast haar man in het donker neerlegt (Ricciardo zal de date in kwestie tegenhouden) en dat Filippello, wanneer hij er achter komt dat hij het met zijn eigen vrouw gedaan heeft, zich zal schamen over zijn gedrag. Zo gezegd, zo gedaan, alleen is het Ricciardo die in het donker Catela tot zich neemt en zo zijn prooi verovert. Als Catela er achter komt dat het Ricciardo en niet Filippello is, wordt ze woedend en wil uit bed springen maar Ricciardo voegt haar toe: “wat gebeurd is, kan niet meer ongedaan gemaakt worden…..als je schreeuwt ben je je goede naam kwijt …..en denk je dat ze je geloven dat ik u door bedrog hierheen heb gebracht….jouw woord tegen het mijne….je bent niet de eerste en zult niet de laatste zijn…”.
”En daar de dame thans ervaren had…” zo eindigt de vertelling “… , hoeveel pikanter de kussen van de geliefde dan die van de gemaal zijn, veranderde zij haar hardheid tegenover Ricciardo in zoete liefde”.
Kortom, onversneden Harvey Weinstein. In de meeste verhalen wordt uit vrijer wil vreemdgegaan.