Corona I: Donderdag 27-2:
Afgelopen zondag drong het bericht door dat in Italië het Coronavirus was gesignaleerd. Ik ontving het wat wegwuivend: ach, in het ergste geval kreeg ik de griep. Maandag was Corona in Italië al drie pagina’s Volkskrant, met een trein die vanuit Oostenrijk Italië niet ingekomen was, aantal dorpen van de buitenwereld afgesloten, voetbal in serie A zonder publiek (in Milaan) en de rest van de week werd het alleen maar erger. Iedere avond virologen aan tafel, hysterie tot en met Eva Jinek die zich afvraagt waarom Rutte zich er nog niet mee bemoeit en bezorgde bellers die zich afvragen waarom de grenzen niet dicht gaan.
Wat de huidige gekte betreft (Er was vanavond een nationale informatie uitzending op prime time op NPO1, waar overigens heel toepasselijk HET EERSTE GEVAL IN NEDERLAND kon worden gemeld. De Pest zal indertijd geruislozer gearriveerd zijn) ben ik van mening dat, wanneer de uitbraak ook in Nederland doorzet:
- De voorzorgsmaatregelen van de Nederlandse overheid passend en terecht zijn. Niet omdat ebola op grote schaal over Nederland uitgerold zal worden, maar wel omdat een ongecontroleerd om zich heen grijpend nieuw virus verlammend op de zorg en het maatschappelijk leven kan werken.
- De persoonlijke risico’s overzichtelijk en hanteerbaar zijn. Veruit de meeste mensen met een fatsoenlijke conditie die besmet raken zullen op zijn hoogst een forse griep krijgen.
- Ik me niet in grote menigten moet begeven, misschien minder snel met de trein moet gaan en zonodig met de auto reizen. Ik zal regelmatig mijn handen wassen.
Aangaande mijn aanstaande verblijf in Rome is mijn angst nog steeds niet zozeer of ik die griep op zou lopen maar of ik überhaupt Rome zal bereiken en zo ja, of niet ieder monument en ieder museum gesloten zal zijn.
In verband met dat verblijf, zal dit onderwerp nog wel terugkeren.